- şikâf
- (F.)[ ]فﺎﮑﺵ1. yarık.2. yaran.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
şikâf
Look at other dictionaries:
ŞİKÂF — f. (Şikâften: Yarmak mastarından) Yarık, yırtık, çatlak. * Kelime sonuna gelerek yırtıcı, yırtan mânâsına kullanılır. Meselâ: Ciğer şikâf $ : Ciğer parçalayan … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
şikaf — f. 1) yaran, yırtan, parçalayan; 2) yarıq, çat, çatlaq … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
SİKAF — Rende. * Süngü ağacını düzeltecek ağaç … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
DİL-ŞİKAF — f. Yürekleri delen, çok acıklı, dokunaklı … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MU-ŞİKÂF — (C.: Mu şikâfan) f. İnceden inceye araştıran … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
SAFF-ŞİKAF — f. Düşman saflarını yararak bozan yiğit … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
koğ — şikaf, hali boş, kof … Çağatay Osmanlı Sözlük
çatıldu — çatlak, delik, pencere, şikaf … Çağatay Osmanlı Sözlük
oyuk — oyulmuş mahal, şikaf … Çağatay Osmanlı Sözlük
tişmek — delmek, şikaf etmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
